آیا در هنگام نگارش مقاله در وب از اصول نگارش یا تایپ خاص بهره می برید؟!


 





 
قابل ذکر است مقاله حاضر حاصل تجربیات شخصی است و ادعایی بر صحت مطالب نیست. لذا پذیرنده نقدهای شما هستیم و باعث خرسندی ای است، اگر اشکالی در مطالب یافتید تذکر دهید. تا هم بر ما معلوم شود و هم دیگران مطالب را به غلط نیاموزند.
در دوران گذشته که هنوز دستگاهی اختراع نشده بود تا متن را به صورت منظم و مرتب بنویسد، افراد مجبور بودند که متن ها را با دست خط خویش، بنویسند.« از آن جا که دست خط هر کس با دیگری متفاوت است و هر کس بنا بر ذوق و سلیقه خویش، خط می نویسد» لذا ممکن بود خواننده در خواندن متن دچار مشکل شود و حتی نتواند متن را به خوبی بخواند. احتمالاً آن حکایت را شنیده اید که شخص خطی می نوشت که نه خود می توانست بخواند و نه دیگری! اما امروزه با پیش رفت صنعت چاپ و وجود تکنولوژی های متعدد در این حوزه، مشکل خوانایی و ناخوانایی خط حل شده است. تکنولوژی ها فارغ از این که چه کسی از آن ها استفاده می کند، خروجی یکسانی تولید می کنند. منظور این که، مهم نیست چه کسی متن را می نویسد چون متن تایپ شده از یک استاندارد پیروی می کند و خروجی کار استاندارد است و برای همگان خوانا.

● فونت های زبان فارسی Farsi Font!
 

فونت ها که در زبان فارسی به آن ها قلم گفته می شود در جایگاه خود حائز اهمیت هستند. همان گونه که هر شخص با قلم خویش، نوعی متفاوت از قلم دیگری می نویسد، فونت ها هم مثل هم نیستند و هر کدام شکل منحصربه فردی دارند. در حد امکان باید سعی نمود تا از فونت ها به خوبی استفاده کرد و هر کدام را در جای خود به کار برد. در نظرگاه شخصی بنده، بحث نمودن پیرامون فونت ها نیاز به پرداخت دارد و باید به آن توجه نمود. در ذیل می کوشم تا تجربیات شخصی ام را در زمینه استفاده از فونت ها بیان کنم. امید آن دارم که مقبول و مفید واقع گردد.

● فونت های فارسی_عربی Farsi – Arabic Font
 

متاسفانه فارسی زبانان بیش تر از فونت عربی استفاده می کنند تا فارسی. آن ها ناخودآگاه از فونت های عربی استفاده می کنند و فکر می کنند که هیچ فرقی بین فونت فارسی و عربی نیست. در صورتی که بین این دو تفاوت های چشم گیری دیده می شود که در قسمت های بعد به آن اشاره خواهد شد.

● تشخیص فونت عربی از فارسی:
 

همه کسانی که از کامپیوتر استفاده می کنند، احتمالاً حداقل برای کنجکاوی هم که شده از Word استفاده کرده اند. اگر توجه کرده باشید هنگامی که متنی را تایپ می کنید و فونت آن را به فونت های (مثلاً) فارسی (مثل نازنین، میترا، یاقوت، هما و...) تغییر می دهید، می بینید که «ی» در وسط کلمه ها جدا و تنها نوشته شده است. احتمال قریب به یقین از کلیدهای (Replace)Ctrl + h و جای گزین نمودن Shift + x به جای «ی» برای رفع این مشکل استفاده کرده و از جادوی Ctrl + h لذت برده اید. اما به رغم حظی که برده اید باید خدمتان عرض کنم که با این کار «ی» فارسی را به «ی» عربی تبدیل کرده اید. برای رفع این مشکل نباید از Shift +x استفاده کنید چون مشکل از متن نیست بلکه مشکل از فونت است که شما به اشتباه از نسخه عربی استفاده کرده اید. بنابراین توصیه می کنم که حتماً از فونت های فارسی استفاده کنید. برای تشخیص «ی» عربی نیز، در قسمت پایین آن دو نقطه وجود دارد، اما در فارسی نقطه وجود ندارد.
ک در فارسی به صورت سرکش دار نوشته می شود، درصورتی که در عربی سرکش ندارد و یک حمزه کوچک روی آن است. البته ممکن است که بعضی از فونت های عربی این تفاوت را نشان ندهند.
ارقام ۴۵۶ در فارسی به صوت دندانه دار نوشته می شوند، در عربی تقریباً دندانه ندارند، مثلاً زائده قسمت پایینی ۵ حذف می شود و ۶ به صورت L برعکس و قرینه نوشته می شود. ۴ نیز به صورت شکسته نوشته می شود.

● چرا فونت فارسی؟
 

ممکن است بپرسید؛ برای خواننده مهم نیست که متن با چه فونتی(عربی یا فارسی) نوشته شده است و در هر دو حالت، متن را یک جور می خواند و به مشکل خاصی برخورد نمی کند. در جواب باید بگویم، درست است که فرق بین این دو، به مفهوم کلمات و روان خواندن آن ها خدشه ای وارد نمی کند. اما ممکن است به مشکلات بسیار ظریفی برخورد کنید که هرگز فکرش را نمی کردید. به عنوان نمونه، موتورهای جست وجو اغلب به صورت کاراکتر به کاراکتر جست و جو می کنند، مثلاً وقتی شما کلمه "آمونیاک" را جست و جو می کنید، موتور جست وجو این کلمه را حرف به حرف خوانده و بنا بر درخواست شما (جست و جوی سریع و پیش رفته) اقدام می نماید. حال فرض کنید که شما با یک ویندوز فارسی و فونت فارسی این کلمه را نوشته اید، اما سایت هایی که این کلمه را در متن خود دارند از ویندوز و فونت عربی استفاده کرده اند. موتور جست وجو نمی تواند این کلمه را تشخیص بدهد، زیرا کاراکترهای «ک» و «ی» آن ها با هم فرق می کند.
البته شایان توجه است؛ بعضی از ویندوزها هم فارسی یا عربی هستند. ویندوزهای قدیمی ۹۸ اکثراً عربی اند. حتی بعضی از نسخه های ویندوز XP SP۱نیز عربی اند. توصیه ام این است که از ویندوزهای فارسی استفاده کنید.

● از چه فونت هایی استفاده کنیم؟
 

▪ برای متن های چاپی:
 

برای سرتیتر از فونت های تیتر، هما و یا فونت های دیگر (به صورت Bold) استفاده کنید. به نظر من فونت تیتر از بقیه مناسب تر است.
اگر متنی که تایپ می کنید فارسی است، از فونت های فارسی استفاده کنید. به نظر من فونت های نازنینnazanin، میتراmitra ، یاقوتyagut، لوتوسlotus و زرzar نسبت به فونت های دیگر مناسب ترند. زیرا شکل زیبایی دارند و به خوانایی و زیبایی متن کمک می کنند.
اگر می خواهید متن را در سایت و یا وبلاگی قرار دهید، بهتر است از فونت های استاندارد انگلیسی ویندوز استفاده کنید، زیرا ممکن است کاربری که می خواهد متن شما را از اینترنت دانلود کند، فونت فارسی نداشته باشد. اما به حتم فونت انگلیسی را دارد. بهترین و معمول ترین فونت ها در این حوزه فونت هایTahoma ,Times New Roman ,Arial است.

● اندازه فونت برای متن های فارسی:
 

اندازه های بین ۸pt تا ۱۱Pt مناسب است. در خارج از این محدوده، این فونت شکل زیبایی نخواهد داشت. در بعضی از وبلاگ های ایرانی اگر توجه کرده باشید، می بینید که این فونت را با اندازه های ۱۸ و حتی بالاتر استفاده کرده اند. این اندازه نه تنها جلب توجه نمی کند، بلکه شکل ظاهری وبلاگ را نیز به هم می زند. برای حالت Bold نیز از اندازه های ۸pt و ۹pt استفاده کنید.
خلاف فونت قبلی، این فونت برای اندازه های بزرگ مناسب است. شما می توانید از اندازه های ۱۲pt تا ۱۵pt استفاده کنید، بدون این که شکل ظاهری متنتان به هم بریزد. برای Bold نیز از اندازه های بین ۱۱pt تا ۱۳pt استفاده کنید.
فونت های میترا و نازنین در اندازه های بین ۱۰pt تا ۱۵pt زیبا هستند. اگر می خواهید متنی را در ویژه نامه و یا نشریه ای قرار دهید؛ بهتر است از اندازه ۱۱ فونت میترا استفاده کنید. البته فونت های فارسی هرکدام به تناسب خود ممکن است در اندازه های بزرگ و کوچک نمای متفاوتی داشته باشد. پیش نهاد من این است که هر کدام از این فونت ها را در اندازه های متفاوت تایپ کنید و پرینت کنید تا خودتان تفاوت ها را بیش تر احساس کنید و در انتخاب بین آن ها راحت تر عمل کنید.

▪ فاصله بین خطوط:
 

اندازه بین خط ها را "۱" بگیرید. اگر می خواهید پایان نامه و یا متنی را تایپ کنید که نیاز به ویرایش دارد فاصله را "۱.۵" بگیرید. هم چنین بین سرتیتر و متن فاصله نیندازید.

▪ حاشیه:
 

به نظر من حاشیه فقط برای متن های چند برگی است. اگر می خواهید پایان نامه، ویژه نامه، نشریه و یا متنی را تایپ کنید که صفحات آن زیاد است، حاشیه نگذارید. درصورت حاشیه گذاشتن نیز از حاشیه های کم عرض و ظریف استفاده کنید.

▪ فاصله و نیم فاصله:
 

همان طور که می دانید در صفحه کلید، از کلید Space برای فاصله انداختن بین کلمات استفاده می شود. اما این فقط در حالتی است که بخواهیم بین کلمات جدا فاصله بیندازیم. این قاعده در مورد تمامی کلمه ها کاربرد ندارد. مثلاً کلمه "فونت ها" از دو کلمه "فونت" و "ها" تشکیل شده است. اما این دو کلمه به هم وابسته اند و نمی توانند جدا از هم نوشته بشوند. با این وصف، برای این که این دو کلمه را از هم جدا کنیم، باید از نیم فاصله استفاده کنیم. کلمه "فونتها" را در نظر بگیرید. این کلمه باید به صورت جدا نوشته بشود، اغلب تایپیست ها این کلمه را به صورت "فونت ها" تایپ می کنند. حال با یک نیم فاصله به "فونت ها" بدل می شود. مزیت استفاده از نیم فاصله این است که هم به روان خوانده شده متن کمک می کند، هم متن را زیباتر می کند و از همه مهم تر این که از انفصال بین دو کلمه جلوگیری می کند. احتمالاً دیده اید که در بعضی از متن ها جزئی از کلمه در آخر خط نوشته شده است و جزء دیگر آن اول خط بعدی! این مشکل به خاطر عدم رعایت نیم فاصله و عدم استفاده به جا از آن است.
▪ علایم و نشانه ها(، ؛ . ! ؟ «» () : " ...):
از استفاده نابه جای علایم و نشانه ها خودداری کنید. آن ها را در جای خود و فقط وقتی که نیاز هست به کار ببرید. توجه کنید که هیچ گاه بین علایم و کلمه ها فاصله نیندازید. مثلاً کاما را از کلمه جدا نکنید و دقیقاً بعد از کلمه بیاورید. هم چنین است برای سایر نشانه ها. در مورد علامت های تعجب، سؤال و «...» نیز افراط نکنید. مثلاً چندتا علامت تعجب را پشت سر هم نیاورید.

● تکنیک جدانویسی:
 

بیایید از همین الان تصمیم بگیرید کلمه هایی را که جدا هستند به هم نچسپانید. یکی از اشکلات رایج، روی هم نوشتن کلمه ها با پسوند"ها" است. مثلاً به جای آن ها می نویسند آنها. درصورتی که "ها" همیشه جدا نوشته می شود.
اگر می خواهیم کلمه را با افزدون "ب" امری کنیم، باید "ب" را به اول آن اضافه کنیم. مثل "برو، ببر، بپرس". اما اگر "ب" را می خواهیم در قالب حرف اضافه به کلمه بیفزاییم باید به صورت "به" و افزودن یک نیم فاصله بین آن و کلمه ای که می خواهد به آن اضافه شود، بیاوریم. مثل "به صورت، به حالتی، به هم و..." حالت سومی هم هست که "ب" جزء کلمه است. در این مورد باید دقت کنید که با موارد بالا اشتباه نگیرید.
این کلمه نیز جدا نوشته می شود. مثل: "این که، آن که، درصورتی که و..."
به غیر از کلمه های "بهتر" و "کهتر" همیشه جدا نوشته می شود. مثل: "بیش تر، کم تر، کوتاه تر و..."
"می" و "نمی" همیشه جدا نوشته می شوند. مثلا: "میشود" اشتباه است و شکل صحیح آن، "می شود" است.
توجه: در تمامی موارد بالا باید از نیم فاصله استفاده کنید.

● معرفی Tray layout:
 

این نرم افزار کدپیج استاندارد زبان فارسی است و این امکان را می دهد که صفحه کلید شما فارسی شود. "ژ" و "پ" صفحه کلید نیز در جای خود قرار می گیرند. برای نیم فاصله باید کلیدهای Shift + Space را فشار دهید. (البته اگر این نرم افزار را نداشته باشید می توانید از کلیدهای Ctrl + استفاده کنید.) از قابلیت های دیگرش این است که حروف "ی" و "ک" و ارقام "۴.۵.۶" فارسی نوشته می شوند. رایگان بوده و حجم بسیار کمی دارد (حدود۲۱۲kb) و می توانید آن را از اینترنت دانلود کنید. البته اخیراً ویندوزهای جدیدی توسط مهندسان ایرانی بهینه شده است و این نرم افزار را هنگام بارگذاری ویندوز، بار می کند.
منبع:www.aftabir.com
ارسال توسط کاربر محترم سایت : mohamadaminsh/span>